I sit in my room with a mind in an unknown place,
My mind whispers the undecided sounds of race.
A constant tussle between me and myself grow
Consciousness manipulated the mind to be slow.
I sleep on my bed
With a beautiful lady on a date.
Wine on her lips
Catwalks and strips.
Suddenly shifts under a cliff
and lost in a blink forever.
#NaPoWriMo2022
Smile when you cry
Thousand smiles fly,
Emotions are fake they are sly.
Humans in the guise of robots
Live in luxurious huts,
Peace is a myth except sweethearts.
Smile when you sleep as it doesn’t cost,
Time’s a redundant error that can exhaust.
#NaPoWriMo2022
Nur Nazibur Rahman ©
Silent prayer
Nobody care.
The rings of peace floats
Always ends without any plots.
Sometimes angry, sometimes happy
Replicates life in its lappy.
#Napowrimo2022
I have no wings to fly
The ornament ; smile is a sly.
Alas, my smile is a cry which is not lie.
এঞ্জেলিনা তোমাৰ মনত পৰে নে
সেই নিমাত ক্লাছৰুমৰ দিনবোৰ
চুলি টানি ক্লাছ বোৰ পাৰ কৰিছিলো।
মনত আছে নে তোমাৰ অভিমানী দিনবোৰ?
ক্লাছৰ বাহিৰত ৰৈ থাকিছিলো
তোমাৰ সেই গোলপীয়া হাঁহি চাব।
মিছাতে দিনবোৰ পাৰ কৰা যেন অনুভৱ হৈছিল।
হয়তো মই আধুনিক হব পৰা নাছিলো
কিন্তু মোৰ চহৰখনৰ উদাহৰণ আছিলা তুমি
নিজানৰ বোকোচাত তোমাক দেখিছিলো
ডাৱৰীয়া আকাশতো যেন পোহৰ হৈ উজলিছিলা তুমি।।
জুবিনৰ দৰে মন যায় গাব পৰা নাছিলো,
হয়তো তোমাৰ প্ৰেমত পৰিছিলো।
বহুত ভয় লাগিছিল কবলৈ, তুমি আতৰি যাবা বুলি।
তুমিহীনতাত মোৰ চহৰখন শূন্য
তুমি মোৰ কবিতাৰ গুঞ্জণ
সেইবাবে মোৰ কবিতা চিৰযুগমীয়া।।
NUR NAZIBUR RAHMAN (c)
নদীত হয়তো ঢৌ নাই।
কুঁৱলীত হয়তো সংবেদনশীলতা নাই।
ফুলত হয়তো মৌ নাই।
বৰষুণত হয়তো মায়া নাই।
এন্ধাৰত হয়তো নিৰ্জনতা নাই।
মৃত্যুৰ হয়তো প্ৰাণ নাই।
মোৰ কবিতাৰ হয়তো নতুনত্ব নাই।
কিন্তু মোৰ কথাত তোমাৰ জানো বিশ্বাস নাই?
প্ৰেৰণাৰ জানো ফলাফল নাই?
সপোন দেখাৰ জানো অনুমতি নাই?
জীৱনৰ বাটত সকলোৱে উজটি খাই
নুৰ নজিবুৰ ৰহমান (c)
A crew on board,
Defeat cannot afford.
Flowers bloom at night
Recalls histories of the fight.
Glittering pearl purge the dark,
Mermaids sing and adapt to lurk.
The rusted swords cannot tear,
Spartan glory destroys the fear.
Darkness dwell in the mountains,
Colours are seen on the valley of fountains.
Soldiers son sail in time,
Victory is painted with glories of crime.
Nur Nazibur Rahman (c)
A formless voice wakes me up,
In a barren world of tub.
Stream of consciousness screwed it hard,
Indian writing made me a nerd.
Mornings are veiled dreamings like you,
Exam paper lost like Mallya flew.
Temperature dried up liquid fast,
Everybody felt today is the last.
Enjoy the life without being rust,
Life is a vicious circle that turns to dust.
photo courtesy- https://rationalfaiths.com/reality-schmeality/
NUR NAZIBUR RAHMAN (c)
A veil over the floor,
Covering scratches of the war,
Dignitaries walk over.
Nur Nazibur Rahman(c)
#my_first_haiku
image courtsey -https://thesmartset.com/tag/mythology/
A present day in my journal,
Thoughts make me nocturnal.
Wounds are not enough internal,
Musings are not soft as caramel.
Satan is the hero of hell,
wish I could dwell in your heavens smell.
Stains, mood, and love are Gods gift,
I write, explore you to lift.
Respect in you is a unique figure,
Steady gardens also acknowledge a singer.
Tears in the morning grasses,
are crushed by the masses.
Masterpiece is not my cup,
Poems are even Wordsworth’s bluff.
Time is an alluring slut,
Questions start with what?
A tear smiled in the air,
You are a Chaucer, I can swear.
Love is for you, but my poem did not rhyme,
And a tear is shed for the time.
Nur Nazibur Rahman (c)
Rahmansunny 